“Doe is lief en dat doe je wel voor mij.”
“𝓓𝓸𝓮 𝓽𝓸𝓬𝓱 𝓮𝓮𝓷𝓼 𝓵𝓲𝓮𝓯..” “𝓐𝓬𝓱 𝓭𝓸𝓮 𝓽𝓸𝓬𝓱 𝓶𝓮𝓮..” 𝓐𝓬𝓱 𝓭𝓮𝓷𝓴 𝓽𝓸𝓬𝓱 𝓪𝓪𝓷 𝓭𝓲𝓮 𝓪𝓷𝓭𝓮𝓻..” “𝓦𝓪𝓽 𝓫𝓮𝓷 𝓳𝓲𝓳 𝓪𝓯𝔀𝓮𝔃𝓲𝓰..” Diverse keren heb ik dit naar mijn hoofd geslingerd gekregen. Ik merkte op dat ik het zo goed wilde doen. Ik wilde mij begrepen voelen. Niet hoe ik mijzelf moest veranderen, zoals de ander voor ogen had. …
